مطالعه میدانهای الکترومغناطیس تلفن های همراه متداول و برخی علائم خود گزارش شده کاربران

مقدمه: امروزه انجام بسیاری از فعالیتها مستلزم استفاده مؤثری از تلفن همراه و مواجهه با آن می باشد. با توجه به اهمیت موضوع و ابهامات مطرح شده در مورد اثرات آنها، هدف این تحقیق بررسی میدانهای الکترومغناطیس گوشیهای همراه متداول و ارتباط کمیات مورد سنجش آنها با برخی علائم سلامتی کاربران می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی، بر روی 80 نفر دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1391 انجام شد. برای اندازه گیری میدان الکتریکی، مغناطیسی و چگالی توان تلفنهای همراه از دستگاه electro smag meter 593 استفاده گردید و برخی علائم سلامتی کاربران نیز با پرسشنامه ثبت گردید. تحلیل آماری داده ها با استفاده از spss 11.5 و آزمونهای anova , t-test و مجذورکای انجام شد. یافته ها: در همه گوشیهای مورد مطالعه کمیات مورد سنجش (شدت میدان الکترکی، مغناطیسی و چگالی توان) در حالت مکالمه بالاترین مقدار بود. میانگین چگالی توان گوشیها در هنگام مکالمه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با هم داشتند)001/0 (p=. بین مقادیر شدت میدان مغناطیسی هنگام مکالمه با گوشی با سردرد و اضطراب کاربران و همچنین بین مقادیر چگالی توان در شرایط مذکور و کم خوابی ارتباط معنی دار آماری وجود داشته است (به ترتیب 02/0p= و 03/0 p=و 002/0p=). نتیجه گیری: هرچند در این تحقیق ارتباط بین برخی علائم اثرات خود اظهار شده و شدت میدانهای الکترومغناطیس تلفن همراه مورد تایید قرار گرفت، که این نتایج همسو با سایر نتایج مطالعات مشابه می باشد لیکن نمی توان به طور مطلق این علائم را به استفاده از گوشی ها نسبت داد لذا توصیه می گردد جوانب احتیاط از جمله کاهش مواجهه با تشعشعات تلفنهای همراه در هنگام استفاده از آنها و انتخاب گوشیهای ایمن تر رعایت گردد تا از ایجاد عوارض احتمالی ناشی از آن پیشگیری گردد.